آتش به اختیار بی سر

ماییکه گفتیم خودسازی و تهذیب سخت است و کارعلما است و نخواستیم کمی سختی به خودمان بدهیم تا قلبمان پاک شود و آن وقت این دل است که به دل مردم جامعه راه دارد….

ماییکه نخواستیم و بهانه آوردیم که درس و کار داریم و مطالعه نکردیم تا اطلاعات کافی داشته باشیم تا در بحث میان حق و باطل،آبروی حق را نبریم….

ماییکه گفتیم یادگیری زبان سخت است، اداره گروه و کانال و ….سخت است و ما کلی کاااااار!!! داریم و نمی رسیم و نخواستیم یادبگیریم و سختی بکشیم تا بتوانیم با دیگر کشورها و جوانان همین کشور خودمان به خوبی ارتباط برقرار کنیم….

و……

….

….حالا از شما می پرسم:

آیا ما واقعا غلط نکردیم؟!

آیا این ما نیستیم که اگر به همین شیوه زندگی ادامه دهیم ….ممکن است روزی برسد که فداعیان امام خامنه ای و 313یار حضرت ولی عصر(ع) به ما بگویند:شما غلط می کنید دل رهبر و امامتان را بشکنید…ما اجازه نمی دهیم….

آن زمان دیگر ما چه فرقی ما ترامپ داریم….

اما خامنه ای در ادامه فرودند:مسئولین کشور در امتحان بزرگی هستند: آیا عزت ملت را حفظ خواهند کرد یا نه؟ باید عزت و منافع ملت به معنای واقعی کلمه تأمین شود.

آیا به راستی تنها مسئولین در امتحان بزرگی هستند؟

آیا خرید کالای ایرانی امتحان ما نیست؟

آیا بصیرت افزایی و امر به معروف وظیفه ما نیست؟

آیا تلاش برای عزت آفرینی و افتخارآوری برای کشور اسلامی تکلیف ما نیست؟

گذشتن از عروسی های چند صد میلیونی و جهازهای دهان پرکن و کمی قناعت و ساده زیستی چطور؟

تبلیغ کتاب و ترویج فرهنگ کتابخوانی و صدالبته افزایش مطالعات شخصی خارج از درس و تبلیغ کالای ایرانی چطور؟

…..

….

آیا ما در امتحان بزرگ اهل کوفه نبودن و تنها نگذاشتن مسلم زمانمان نیستیم؟؟؟؟؟

لطفا از وجدانتان بپرسید ….

موضوعات: سیاسی لینک ثابت

[یکشنبه 1397-02-23] [ 11:02:00 ب.ظ ]

2 نظر »

باعشقی دروغین،به شدت جامانده ام!

...

خوبان رفتند و ما، جامانده ایم….

خالصان را طلبیدند و ما، جامانده ایم…

عاشقان رفتند و من، جامانده ام…

جشن امسال، متفاوت بود. جشنی که در آن استادی خالصانه روی زمینی سرد نشست تا در تدارک پذیرایی از مهمانان جشن، یاریمان کند…

جشنی که در آن یاران خالصانه تا 11شب پای کار ماندند و حوزه را آزین بستند و استادی که تک تک یاران را خودش به خانه رساند…

جشنی که در آن استادی بی هیچ چشم داشتی کفش های مهمانان را جفت می کرد….

جشنی که جایزه مسابقه اش، کتاب #و_آنکه_دیرتر_آمد، بود….

جشنی که کسی دو کیک بزرگ دستپخت خودش را آورد تا او هم سهمی در شادی مهمانان امام زمان(عج) داشته باشد…

جشنی که شاید توانسته باشد کمی از نگاه ولی عصر(عج) را متوجه خود کند….

جشن ،جشن عاشقان و خالصان و انقلابیون و آتش به اختیاران بود……

جشن شیدایی…

راستش از همه بیشتر بچه های گروه تزئین زحمت کشیدند…از دوهفته قبل شروع کردند تا طرحی متفاوت را خلق کنند…

تزئیناتی دست ساز که با تلاش شبانه روزی حاصل شد…

خیلی از طلاب کمک کردند اما…5-6نفر پای ثابت کاربودند ،از ابتدا حضور داشتند….و دقیقا همان ها دلم را سوزاندند….

در حین آماده سازی،بچه ها به دلیل اتفاقات مختلف تصمیم گرفتند هرجور شده، به قم بروند…مخصوصا مسئول اصلی تزئینات که تا به حال یک دل سیر قم را ندیده بود و از شوق احتمال رفتن هم اشک می ریخت…

پول اردو را قرض کردند……با ناز و اشک اجازه خانواده را گرفتند و….

هرکار کردند نتوانستند مراسم را به حال خود رها کنند و بروند….تصمیم گرفتند پا روی دلشان بگذارند و به قیمت از دست داده شب تولد حضرت ولی عصر(عج)، بعد از پایان مراسم حرکت کنند….

راستش مسئول اصلی تزئینات در روزهای پایان به من گفت:

…نرگس…من و همه 5-6نفری که از اول بودند و واقعا پای کارماندند،داریم می رویم و …فقط #تو مانده ای!

این واقعه باعث شد چیزی از خاطرم بگذرد: یادم می آید چند سال پیش خاطره ای خواندم(گذشت زمان جزئیات را از خاطرم برده اما مضمون همین است):

شخصی نقل می کرد: من و همسرم به زیارت امام رضا(ع) رفته بودییم.در آخر زیارت از حضرت خواستم نظرش را راجع به من بگوید ببینم چطور بنده ای بوده ام…خلاصه با همسرم از حرم بیرون آمدیم که یک دیگر را گم کردیم…خیلی گشتم ولی پیدایش نکردم..در آخر خانمی را دیدم که شبیه او بود.جلو رفتم و چندبار صدایش زدم و گفتم :خانمم کجارفته بودی کلی دنبالت گشتم.همین لحظه بود که خانم برگشت و من دیدم همسرم نیست.پیش از آنکه چیزی بگویم با عصبانیت گفت: خیلی بی شعوری!

من که از این صراحت نظر واستجابت دعا شوکه شده بودم، بهت زده نگاهش کردم.وقتی دید من شوکه نگاهش میکنم چندکلمه دیگرهم گفت و رفت….

و من بنده ی بی شعور و ماندم و….

احتمالا من هم #بیشعور شده ام!#بیشعور_در_عشق

اسممان را منتظر گذاشته ایم در حالیکه به گوش دادن #خلاصه سخنان #مسلم_زمانمان اکتفا می کنیم….

عاشقان را سر شوریده به پیکر عجب است

دادن سر نه عجب، داشتن سر عجب است

کاش کمی عاشق بودم و خالص، تا راهم بدهی…

کاش ،این کاش را در هنگام ظهور تو نداشته باشم…..

اگر مرا به سنگر فرماندهیت راه ندهی، چه کنم مولاجان؟

اگر بگویی تو مانع ظهور بودی و موانع را بین زمینه سازان ظهور جایی نیست،چه کنم؟

باشد،من بی شعور، شما که امام رئوفی ما را سر عقلِ عشق بیاور….

یاریم کن تا اللهم عجل لولیک الفرج را عملی دعا کنم….